Hoe kan wetenschappelijk onderzoek zijn weg vinden naar de maatschappij? Door vanaf een vroeg stadium samen te werken met maatschappelijke actoren, en actief naar manieren te zoeken om je resultaten te communiceren naar de stakeholders voor wie ze relevant zijn, concluderen 4TU onderzoekers Florence Metz en Simona Turco uit eigen ervaring.
Tekst: Sonja Knols
Beeld: Dieuwertje Bravenboer
‘Er verschijnen simpelweg iedere dag teveel wetenschappelijke artikelen; stakeholders kunnen via die weg niet op de hoogte blijven van de nieuwste inzichten die voor hen van belang kunnen zijn,’ zegt Florence Metz, die zich als universitair docent aan de Universiteit Twente bezighoudt met het onderwerp bestuurlijke veerkracht. Daarom zoekt de politicologe actief contact met politici, belangengroepen, milieuorganisaties en andere actoren voor wie de resultaten van haar onderzoek voor het mobiliseren van politieke wil voor duurzame transities, van nut kunnen zijn.
Samenwerken met partners van buiten de academische wereld is een no-brainer als je impact wilt maken, stellen beide 4TU-onderzoekers. ‘Met mijn werk wil ik technologie naar de kliniek brengen. Dat begint met het formuleren van de juiste onderzoeksvraag, die voortkomt uit gesprekken met artsen over problemen die zij in hun dagelijkse praktijk tegenkomen’, zegt Turco. ‘En mijn werk draait om overheidsbeleid dat de veerkracht van samenlevingen bevordert en gesteund wordt door een meerderheid van de betrokken actoren. Hoe zou ik dat überhaupt kunnen onderzoeken zonder al die belanghebbenden erbij te betrekken?’ voegt Metz toe.
Convergerende beleidsvoorkeuren
Als onderdeel van het 4TU-programma DeSIRE analyseert Metz de beleidsvoorkeuren van politieke actoren en hoe die voorkeuren in de loop der tijd steeds dichterbij elkaar komen, afhankelijk van factoren zoals sociale invloed of verspreidingsmechanismen. ‘Als politicoloog ben ik geïnteresseerd in wat overheden doen en welk verschil hun acties maken. Meer specifiek richt ik me op milieuonderwerpen, zoals waterkwaliteit of maatregelen om klimaatverandering tegen te gaan. Welke onderwerpen halen de politieke agenda? Hoe beïnvloedt de framing van een onderwerp de uiteindelijke beslissing? Hoe beïnvloeden verschillen in politieke systemen de democratische processen en hun uitkomsten? Waarom besluit het ene land bijvoorbeeld tot het inrichten van waterzuiveringsinstallaties, en besluit het andere land juist te voorkomen dat het water überhaupt vervuild raakt?’
De kracht van persoonlijke relaties
Voor haar onderzoek analyseert Metz niet alleen allerlei documentatie over het onderwerp, maar interviewt ze ook regelmatig allerlei belanghebbenden. Eén van de organisaties waarmee ze nauw samenwerkt, is de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling). ‘Die band is ontstaan vanuit mijn eigen nieuwsgierigheid naar waarom zij zo invloedrijk zijn en waarom hun onderzoek zoveel zichtbaarder is dan dat van andere, vergelijkbare organisaties. Ik heb hen benaderd en gevraagd of ik hen een bezoek kon brengen en er een maand om niet kon werken.’ Het is via dit soort persoonlijke relaties met mensen bij verschillende organisaties dat Metz haar netwerk en invloed ziet groeien, zegt ze. ‘In mijn ervaring reageren mensen over het algemeen positief als je ze persoonlijk benadert. Als ik bijvoorbeeld iemand bij een ministerie heb geïnterviewd voor mijn onderzoek, is de kans groot dat ze me later vragen om mijn werk te komen presenteren aan hun collega’s.’
Sciencetainment
Afhankelijk van wie je wilt bereiken, kan het soms nuttig zijn om een out of the box manier te bedenken om je onderzoek te communiceren. Metz besloot bijvoorbeeld in 2015 mee te doen aan de jaarlijkse ‘Dance your PhD’-wedstrijd van AAAS en Science, die ze won. ‘Als gevolg daarvan besteedden media van over de hele wereld aandacht aan mijn onderzoek. Dit bijprojectje, dat me ongeveer twee weken werk in mijn vrije tijd had gekost, leidde tot meer aandacht dan een wetenschappelijk artikel - waar jaren tijd in zit- ooit had kunnen bereiken. Ik werd uitgenodigd voor tv-programma’s, radioprogramma’s, en podcasts, en mijn verhaal kwam zelfs in de roddelbladen terecht.’ Hoe geweldig de ervaring ook was, het had ook zijn nadelen, leerde Metz. ‘Zo’n sciencetainment-project kan ook verkeerd worden opgevat. Ik heb dan ook mijn deel aan negatieve opmerkingen ontvangen. Mijn advies zou zijn: identificeer voordat je begint te communiceren over je onderzoek eerst wie je wilt bereiken met je boodschap, en wat de juiste vorm voor die doelgroep is. Mijn dansvideo bleek een geweldig vehikel om studenten en een breder publiek te informeren over mijn onderzoek. Maar voor andere doelgroepen zou zoiets helemaal niet werken.’
Bouwen op netwerken
‘Via e/MTIC werk ik nauw samen met artsen van het Catharina Ziekenhuis. We hebben gezamenlijke projecten, waarbij meestal een technisch promovendus nauw samenwerkt met een medisch promovendus. Ze helpen elkaar met metingen bij patiënten, het opstellen van de benodigde protocollen en het verkrijgen van de juiste goedkeuringen, en de analyse en interpretatie van gegevens. Dat is een heel synergetische manier van werken, omdat ze een gemeenschappelijk doel hebben.’
Beter zien met bubbels
* Biocompatibele materialen zijn verenigbaar met menselijk en/of dierlijk weefsel en dus geschikt voor medische therapie.
Bredere basis
Het heeft zeker voordelen om deel uit te maken van de 4TU-organisatie als je een breed publiek wilt bereiken, daar zijn beide wetenschappers het over eens. Metz hecht veel waarde aan het interdisciplinaire karakter van het 4TU-programma DeSIRE waar ze deel van uitmaakt. ‘Samenwerken met andere disciplines levert mooie inzichten op. En hoewel interdisciplinair werken meer moeite kost, kan het een bron van inspiratie zijn voor je eigen werk. Het is wel cruciaal om iets gemeenschappelijks te vinden tussen alle betrokken onderzoekers. Voor ons was dat systeemdenken. Dat idee is op een heel fundamenteel niveau doorgedrongen in al mijn werk.’ Turco: ‘Voor mij zorgt het feit dat ik deel uitmaak van het Precision medicine-programma ervoor dat ik verschillende klinieken kan bereiken en in contact kom met andere tenure trackers met hun eigen netwerken.’ En dat heeft heel concrete voordelen, zegt ze. ‘We kunnen laboratoria, apparatuur en aanvullende expertise delen. Bovendien krijg ik toegang tot grotere datasets en krijg ik de kans om iets dat ik heb ontwikkeld voor de populatie van één ziekenhuis, te testen op een onafhankelijke dataset van een andere kliniek. Op die manier kan ik evalueren of mijn methode of technologie algemeen genoeg is voor alle ziekenhuizen, wat de kans dat mijn resultaten in de praktijk worden geïmplementeerd enorm vergroot.’
Meer over HTSF
Het doel van het programma High Tech for a Sustainable Future (HTSF) is het stimuleren van thematisch onderzoek tussen de vier technische universiteiten op onderwerpen die samenwerking tussen de 4TU's vereisen en waarvoor het momenteel moeilijker is om extern financiering te verwerven (d.w.z. nieuwe of risicovolle onderwerpen). De maatschappelijk relevante onderzoeksprogramma's trekken nieuw en divers talent aan -waaronder 63 Tenure Trackers- en hebben tot doel maatschappelijke impact te genereren door wetenschappelijke doorbraken. Na een opstartperiode van vijf jaar is het de bedoeling dat het onderzoek zonder financiering van de 4TU.Federation kan worden voortgezet.
In 2018 ging de eerste ronde HTSF-programma's van start. Nu, na vijf jaar, zijn de HTSF programma’s van ronde 1 klaar voor hun onafhankelijke bestaan en starten de nieuwe programma’s van ronde 2. Voor de vier nieuwe HTSF programma's is een totaalbedrag van 20 miljoen euro vrijgemaakt.